Uit oude verhalen en brieven valt op te maken, dat voor en rond het oprichtingsjaar 1912 op diverse veldjes werd gespeeld. Er is sprake van een veld op de hoek Stationsstraat/Brinklaan, aan de Elburgerweg en aan de kamperweg. Zo rond 1920 toen de club eigenlijk heropgericht werd, bespeelde Heerde een terrein nabij het huidige Molenbeek. In 1934, Heerde telde toen 72 leden, speelde men op terrein De Keet. Van een goede accommodatie is echter geen sprake, want in de notulen lezen we dat de nodige verbeteringen f 654,- zullen kosten. Men kreeg echter een renteloze lening voor de bouw van kleedkamers van het toenmalig bestuurslid Jo van Ark en er was weer voor even uit de zorgen. Voorwaarde was wel dat de kleedkamers in de winter gebruikt mochten worden voor de ijsbaan. Dit hield in dat de accommodatie aan de andere kant van de weg was gelegen en men nog steeds een eind moest lopen om op het veld te komen, helemaal ideaal was het dus nog niet. In 1938 moet Heerde definitief een nieuw terrein zoeken, wat gevonden werd bij de familie v. Leeuwen aan de badhuisweg. Dit noodterrein zal tot in 1942 bespeeld worden, waarna de club een terrein op het van Meurspark krijgt aangeboden. Tot op dat moment is de café De Keet steeds het clubhuis, waar door menigeen een “blessure” werd opgelopen.
Op dit terrein wat tot dan verpacht werd als weiland, weet Heerde menig successen te behalen en wat misschien nog wel belangrijker was, het was er altijd er sfeervol. De verhalen uit die tijd zijn talrijk en berucht. Op het terrein bevonden zich twee kleedkamers een pomp met een put en een materiaalhok. Rond 1950 werd de huur opgezegd, omdat er zondags te veel lawaai werd gemaakt. De kerken in Heerde ondervonden hier veel overlast van. Gelukkig trok de bui weer over, onder voorwaarde dat in de zomer niet op zondag gespeeld zou worden. Men investeerde in de vorm van een gaasafscheiding achter het doel en er werd een nieuwe pomp geslagen. Met de overgang naar het van Meurspark, werd café Dijkgraaf het vast clublokaal van de spelers. Toch was het bestuur niet erg zeker omtrent de duurzaamheid van de overeenkomst, want men bleef zoeken naar betere oplossingen. Het bestuurslid P. Crezee kwam met het voorstel om een nieuw veld aan te leggen, kosten f 6000,-. Op dat moment vond men dit een te grote belasting voor de club, zodat het voorstel eerst werd weggestemd. Dhr. Crezee was, zoals we nu weten een goede bestuurder want hij was zijn tijd zeker 10 jaar vooruit. In 1957 is het dan definitief zover dat de huur door toedoen van de Gereformeerde kerk, definitief werd opgezegd. Dat de Heerder bevolking het hier niet erg mee eens was, mag blijken uit de opbrengst van de collecte voor het nieuwe terrein, welke het voor die tijd een ongelofelijk bedrag van f 2300,- opbracht.
De gemeente Heerde besloot een erfpacht aan te gaan met de J.G.G. Bosch en A. Uyt den Bogaard stichting, welke bereid was om een nieuw sportveld van een 5 ha groot terrein beschikbaar te stellen.
Men kreeg vanaf dat moment de volle medewerking om een nieuw sportpark aan te leggen. De tijd tot aan de ingebruikname mocht Heerde op van Meurspark blijven spelen. Aan het begin van het seizoen 1960-1961 is het dan eindelijk zover, dat het sportpark “Molenbeek” officieel in gebruik genomen werd. De openingwedstrijd werd gespeeld tussen Heerde en de rest van Heerde. De toenmalig burgemeester verrichte de aftrap van de wedstrijd die door Heerde met grote overmacht werd gewonnen.
Deze 27 augustus 1960 zal bij de rasechte supporter zeker in het geheugen gegrift blijven na alle problemen die er vooraf gingen. In januari 1961 werd het eerste eigen gebouwde clubhuis geopend. Een en ander zou door eigen leden uitgevoerd worden, maar zoals zo vaak moest een handvol trouwe leden het meeste werk opknappen. Een van de mensen, die zich enorm ingespannen heeft om dit eigen gebouw te realiseren is het toenmalig bestuurslid Jaap Smit. Soms werd het voor onmogelijk gehouden wat hij met de bescheiden financiële middelen wist te bereiken.
Al hadden we dan een nieuw sportpark met tweevelden, dit wilde nog niet zeggen dat erop getraind mocht worden.. dat zou nog tot 1965 duren., tot dat we voorzichtig met gymschoenen het voor training mochten betreden. In deze periode werd er mede op initiatief van M. v. Petersen, A ten Have en M. Bekamp geld bijeen gebracht voor de bouw van een lichtinstallatie rond het tweede veld. Deze was wel niet zo fraai als de huidige, maar er kon getraind worden en er was een mogelijkheid tot het spelen van oefenwedstrijden. Voor de realisering van deze verlichting, evenals die welke in de jaren vijftig op het van Meurspark geplaatst werd, heeft A. v. Kooten heel veel tijd en moeite aan de club ter beschikking gesteld. In 1967 werd het clubgebouw voor de eerste keer uitgebreid, er kwam een bestuurskamer en een berging bij.
In 1971 werd het aantal velden met één uitgebreid. Een jaar later ontvouwde het toenmalig bestuur de plannen voor de bouw van een nieuw clubhuis. Dit was noodzakelijk gezien de groei van de club en daardoor het ruimtegebrek in het oude lokaaltje, jammer maar het was niet anders.
Dhr. M. v. Petersen startte een actie om het eerste veld te omheinen met reclameborden, een fraai gezicht en een bron van inkomsten voor de club. Een paar jaar later kreeg hij steun van H. Beekhuis, die voor de administratie verantwoordelijk werd. In 1973, toen Heerde na beslissingswedstrijden eindelijk derde klasser werd, startte men de bouw van het tweede clubhuis.
Velen kwamen zaterdag na zaterdag helpen en eindelijk op 23 april 19 1974 was het zover, dat ons nieuwe domein door A. kommer werd geopend. Nadat al in 1969 in de middenlaan een viertal kleedkamers in gebruik genomen waren, was het in 1976 noodzakelijk om de 16 jaar oude kleedkamer (1+2) te verbouwen. Er verscheen op de zelfde plek een gebouw met drie kleedkamers, waarbij één massagekamer, en kleedruimte voor de scheidsrechters. Tevens werden dat jaar dug-outs langs het hoofdveld gebouwd.
De vernieuwde wedstrijdverlichting op ons tweede veld is ook weer zo’n voorbeeld van wat er allemaal kan. Maar weinig verenigingen in onze regio mochten zo trots zijn op het bezit van zo’n installatie. De verlichting werd in gebruik genomen, onder ijzige omstandigheden, met de wedstrijd Heerde-PEC Zwolle. De wedstrijd, met voor PEC Israel en Jans, eindigde in een 1-3 nederlaag. Ook in het jaar 1976 plaatste de gemeente op het derde veld een trainingsverlichting, welke ooit nog een uitgebreid zou worden naar vier en zes masten. In augustus 1978 werd de bouw van de tribune voltooid. Wilhelmina luisterde de opening muzikaal op en sportief werd deze festiviteit afgesloten met de wedstrijd Heerde-WZC.
Door de uitbreiding van het sportpark Molenbeek, kreeg Heerde in 1979 de beschikking over nog een speelveld het huidige vierde veld, wat ook wel noodzakelijk was gezien het aantal elftallen wat in competitie uitkwam.
Prachtig gelegen en omringd door bomen ligt daar aan de Veldweg het hoofdveld van VV Heerde, dat sinds 2013 een kunstgrasveld is. De tribune oogt met haar geel-zwarte kuipstoeltjes zeer fraai. Het tweede veld en het trainingsveld maken het aantal speelvelden, waar onze leden zich meerdere malen per week uitleven, compleet. De kleedkamers bieden voor zowel de geel-zwarte als de bezoekende teams voor, tijdens en na hun inspanningen voldoende ruimte. En in de gezellige kantine, die na het 100-jarig jubileum een facelift onderging, wordt gezorgd voor de inwendige mens en is er de gelegenheid om te socializen.
Kortom, een complex waar je als vereniging trots op mag zijn, een complex waar je als vereniging zuinig op moet zijn!